Read through the most famous quotes by topic #adolescence
Pewnego dnia w sezonie oglądania kwiatów wiśni wybrałem się z Senseiem do parku Ueno. Zobaczyliśmy tam uroczą młodą parę. Oboje szczęśliwi, przytuleni do siebie spacerowali pod ukwiecionymi drzewami. Ponieważ działo się to w miejscu publicznym, wielu ludzi - zamiast oglądać kwiaty - zwracało wzrok w ich stronę i przypatrywało im się uważnie. - Wyglądają jak nowożeńcy - rzekł Sensei. - Bardzo im chyba ze sobą dobrze - odpowiedziałem. Sensei nawet się nie uśmiechnął. Specjalnie, aby nie widzieć tej pary, skierował się w przeciwną stronę. A następnie zapytał: - Czy byłeś już kiedyś zakochany? Odpowiedziałem, że nie. - A czy nie chciałbyś się zakochać? Nic nie odpowiedziałem. - Nie twierdzisz chyba, że nie chciałbyś? - Nie. - Zadrwiłeś sobie z tej młodej pary, prawda? Lecz w tej drwinie zabrzmiała nuta niezadowolenia. Pragniesz miłości, ale jej nie znajdujesz. - Czy tak to zabrzmiało? - Oczywiście. Ten, kto by sam zaznał szczęścia miłości, mówiłby o tych dwojgu cieplej. Ale... słuchaj, miłość jest zbrodnią! Czy ty tego nie rozumiesz? Zaskoczył mnie. Nie odpowiedziałem nic. ↗
Byłem młodzieńcem dość prostodusznym, nie mającym doświadczenia w obcowaniu z kobietami. Czułem, co prawda, instynktowną niejasną tęknotę do płci odmiennej. Ale było to odczucie tak mgliste jak marzenie senne, podobne do wspomnień budzących się w chwili, gdy patrzymy na wiosenne chmury. Dlatego też ulegało nagłej przemianie z chwilą, gdy stawałem przed rzeczywistą kobietą, która - zamiast mnie pociągać - odpychała wzbudzając silną niechęć. ↗
But then she often felt like this lately. The world seemed full of transparent frauds that only she could see through. She was forever shouting from the hustings of honesty, though if any honesty were directed at her she ran from it horrified. And she knew it, laughed at herself for it, wretchedly. She was all to pieces. ↗
So you try to think of someone else you're mad at, and the unavoidable answer pops into your little warped brain: everyone. ↗
#anger #depression #anger
For our own part, we learned a great deal about the techniques of love, and because we didn't know the words to denote what we saw, we had to make up our own. That was why we spoke of "yodeling in the canyon" and "tying the tube", of "groaning in the pit", "slipping the turtle's head", and "chewing the stinkweed". Years later, when we lost our own virginities, we resorted in our panic to pantomiming Lux's gyrations on the roof so long ago; and even now, if we were to be honest with ourselves, we would have to admit that it is always that pale wraith we make love to, always her feet snagged in the gutter, always her single blooming hand steadying itself against the chimney, no matter what our present lovers' feet and hands are doing. ↗
It’s hard not to be impatient with the absurdity of the young; they tell us that two and two make four as though it had never occurred to us, and they’re disappointed if we can’t share their surprise when they have discovered that a hen lays an egg. There’s a lot of nonsense in their ranting and raving, but it’s not all nonsense. One ought to sympathize with them; one ought to do one’s best to understand. One has to remember how much has to be forgotten and how much has to be learnt when for the first time one faces life. It’s not very easy to give up one’s ideals, and the brute facts of every day are bitter pills to swallow. The spiritual conflicts of adolescence can be very severe and one can do little to resolve them. ↗
